Na het lezen van een column van Martin Bril (zie: www.martinbril.nl/archief/2008/04/vrouw_en_lampen.html) krijg ik zowaar een beetje te doen met Mariëtte Hamer. Zij is een vrouw die, zoals de meeste vrouwen van middelbare leeftijd, tobt met haar gewicht. Verder heeft ze een wat norse uitstraling en geen natuurlijke flair. Dat kan in je voordeel werken als het in het belachelijke wordt getrokken (bijvoorbeeld in het geval van Ien Dales), maar over het algemeen wordt er van vrouwen in de politiek verwacht dat ze er goed uitzien en niet onzeker overkomen. Dat laatste probeert Mariëtte niet te doen, maar omdat ze het probeert, is het ook weer niet helemaal echt.
Maar nu over de column van Martin Bril. Daarin staat een aantal genadeloze observaties. Zo wordt Mariëtte Hamer door iemand anders vergeleken met een lampenkap, iets dat Bril 'cru en oneerbiedig' vindt, maar toch te leuk om niet op te schrijven. Zo'n beeld blijft hangen. Vervolgens merkt Bril op, dat mw. Hamer 'een schril soort socialisme voorstaat, zeg maar: zoals zij er zelf uitziet' (dit is een parafrasering en geen volledig correct citaat), om vervolgens de genadeklap toe te dienen: vanwege haar uiterlijk kan het fractievoorzitterschap van Hamer nooit een succes worden.
Zou het zo zijn? En zou het uiterlijk van een vrouw bepalender zijn dan dat van een man? Ik ben bang van wel. Mannen als Martin Bril, Hugo Borst en Jan Mulder, die allen al lang over datum zijn, schijnen immers nog steeds succes te hebben bij de vrouwen. Het zou ook wel eens zo kunnen zijn, dat het de vrouwen zijn die hun sexegenoten het hardst vallen over hun uiterlijk. Een man heeft er waarschijnlijk geen problemen mee om een biertje te drinken met Mariëtte en haar eens flink hard op haar schouder te rammen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten