Un jour tu verras

Un jour tu verras
On se rencontrera
Quelque part, n'importe où
Guidés par le hasard

Nous nous regarderons
Et nous nous sourirons
Et la main dans la main
Par les rues nous irons

Le temps passe si vite
Le soir cachera bien
Nos cœurs, ces deux voleurs
Qui cachent leurs bonheurs

Puis nous arriverons
Sur une place grise
Où les pavés seront doux
A nos âmes grises

Il y aura un bal
Très pauvre et tres banal
Sous un ciel plein de brume
Et de mélancolie

Un aveugle jouera
De l'orgue de barbarie
Cet air pour nous sera
Le plus beau, le plus joli

Puis je t'inviterai
Ta taille je prendrai
Nous danserons tranquille
Loin des gens de la ville

Nous danserons l'amour
Les yeux au fond des yeux
Vers une fin du monde
Vers une nuit profonde

Un jour tu verras
On se rencontrera
Quelque part, n'importe où
Guidés par le hasard

Nous nous regarderons
Et nous nous sourirons
Et la main dans la main
Par les rues nous irons

Een prachtig chanson van Mouloudji, maar nog mooier vertolkt door Ischa Meijer en zijn Izzies.

Wall of madness

Eén van de 'schillerndste' figuren in de muziek-geschiedenis is ongetwijfeld producer Phil Spector, bekend geworden door zijn 'wall of sound'.
Een paar weken geleden zag ik een documentaire over hem waarin hij commentaar gaf op zijn werk en de mensen met wie hij samenwerkte. Tussendoor zag je het verloop van een proces waarin hij er van verdacht werd de actrice Lana Clarkson vermoord te hebben. Tijdens dit proces droeg hij ondermeer de op de foto afgebeelde pruik (hij lijkt hier op een oud-studiegenoot van mij).
Spector toonde zich in de documentaire een fascinerende, intelligente, aimabele man. Op de dag van uitzending werd hij desalniettemin veroordeeld voor de moord op Clarkson. Twee weken later verscheen in de media een foto van Spector zonder pruik. Het lijkt het portret van een gevaarlijke gek (de foto is vreemd genoeg niet meer op internet te vinden). Een man die ooit geniaal was, toen geen succes meer had en op zijn 68e een gevangenisstraf van 18 jaar moet uitzitten nadat hij een doodongelukkige B-actrice heeft vermoord. Veel treuriger moet het niet worden.
Een greep uit de klassieke songs die Phil Spector heeft geproduceerd: To know him is to love him (The Teddy Bears), Spanish Harlem (Ben E. King), Be my baby (The Ronettes), You've lost that lovin' feelin' en Unchained melody (The Righteous Brothers), River deep, mountain high (Ike en Tina Turner), Across the universe, The long and winding road en Let it be (The Beatles), My sweet Lord (George Harrison), Instant karma, Imagine en Happy Xmas (War is over) (John Lennon).
Een mooi voorbeeld van de nadagen van Phil Spectors succes is John Lennon die (al in 1973) 'Be my baby' van The Ronettes zingt (http://www.youtube.com/watch?v=V-6qGqFtHeY). Het is geniaal, maar de waanzin is al goed hoorbaar.

Groene politiek

In 1994 stond ik in het Zoetermeerse Stadshart achter een verkiezingsstandje van GroenLinks naast bovenstaande poster. Gelukkig kun je op internet alles terugvinden, dus ook deze wereldvreemde poging om stemmen te vergaren. Ik stond bij dat standje, keek naar de poster en dacht: iets klopt hier niet aan. Maar omdat ik me per se politiek wilde engageren probeerde ik me in het GroenLinkse standpunt te verplaatsen.

Inmiddels is het 2009 en stem ik al weer een jaar of zeven niet meer op GroenLinks, omdat er in de praktijk van de groene idealen niet zoveel terechtkomt. Op lokaal niveau was GroenLinks er de afgelopen jaren altijd als de kippen bij om een natuurgebied vol te bouwen. Dit geheel in de geest van de verkiezingsposter van 1994. Voorbeelden van plekken waar met medewerking van GroenLinks groen moet wijken voor bebouwing zijn ondermeer de Oostvlietpolder in Leiden, de Overveerpolder in Oegstgeest, de ecologische boerderij De Boterbloem in Amsterdam-Osdorp en de IJsseloever bij Zutphen.

Aan prinses Irene werd vanavond in het programma 'Nova college tour' de vraag gesteld, welke politieke partij het meeste bij haar streven naar een duurzame wereld aansloot. Zij kon naar waarheid antwoorden: 'Geen enkele'.