Uit de media (2)

"Ik [= Volkskrant-medewerker Cornald Maas] zag [...] dit jaar, en vorig jaar, en alle jaren daarvoor, vooral brave Hendriken en Hendrika's, jonge homo's aandoenlijk verenigd, oudere homo's al even aandoenlijk in de weer met een waterspuit, dansend op achterhaalde discostampers als YMCA en It's raining men.
Steeds meer gerenommeerde bedrijven bekenden kleur: ABN/Amro en Shell deden al mee met een boot, dit jaar ook ING en TNT. Nogal onschuldig - de boten herbergden vooral dansend personeel en leken op varende reclamezuilen. In 2007 voer Rita Verdonk mee, als homomoeder in spe en als koningin-moeder van alle toeschouwers die, hoopte zij, op haar zouden gaan stemmen.
Dit jaar was het de beurt aan Ronald Plasterk, die steeds zijn hoed afnam voor het publiek, en andere PvdA-collega's op een boot met als motto 'Gewoon lesbisch zijn'. Job Cohen was er ook, als burgervader die zwaaiend de boel bij elkaar hield, voorafgegaan door Gordon die een homozender wil starten.
En dat alles als statement in een tijd waarin het geweld tegen homo's toeneemt.
Mensen aan de kant genoten er ook dit jaar van, ze zwaaiden en lachten, dronken rosé, vroegen zich af of sommige vrouwen misschien toch mannen waren en spraken daar geen oordelen over uit - de vermeende buitenissigheid van Canal Pride is al jarenlang verburgerlijkt.
Maar dat mag opeens niet meer. Journalisten en columnisten laken het politiek-correcte, truttige karakter van Gay Pride. De Volkskrant tekent uit de mond van een organisator van homofestijnen op dat het om seks en drugs zou moeten gaan (Binnenland, 2 augustus), Parool-columnist Theodor Holman [...] smaalt dat het feest de status van 'baby'tjes kussen' heeft gekregen.
[...] Canal Pride is precies wat het moet zijn [...], omdat het - veel meer dan Koninginnedag en andere lawaaifeesten - een feest van verbroedering, saamhorigheid en tolerantie is. Mét bijval uit de politiek inderdaad - voor veel niet-grachtengordel-homo's een veel grotere opsteker dan sommigen zich kunnen voorstellen.
Zoals voor de twee vrouwen uit Appelscha, die naast me stonden te kijken: een leven met mannen en kinderen achter de rug, pas een half jaar uit de kast, en nu, tijdens Gay Pride, voor het eerst in het openbaar samen. Ze lachten en genoten, en een van hen maakte foto's, voor 'ons mem', zoals ze zei, haar oude moeder - als bewijs van hun bestaansrecht."

Cornald Maas in De Volkskrant, 4 augustus 2008

Uit de media (1)

"Den Haag zag [...] niet de stappen die het CWI maakte. Moe werd hij [= oud-CWI-topman Rens de Groot] ervan als er wéér een Tweede Kamerlid het woord 'bureaucratie' in de strijd wierp in de hoop op politiek gewin. 'Dat bekt lekker makkelijk, want welke burger denkt dan niet dat je groot gelijk hebt? Maar het CWI voert zo goed mogelijk uit wat de regering zelf heeft bedacht. Nederland beschikt over een aantal zeer professionele overheidsinstellingen. Veel politici zien dat niet. En ze snappen blijkbaar ook niet dat afgeven op die 'bureaucratische instellingen' een smet werpt op henzelf, want de burger ziet het als een pot nat. Het terugbrengen van het vertrouwen in de overheid begint met het uiten van trots op je eigen huis.'"

Uit: De Volkskrant, 4 augustus 2008