Sinds 1 per juli 2008 het rookverbod in horecagelegenheden is ingegaan, staat W.F. Hermans' verhalenbundel 'De laatste roker' (1991) weer sterk in de belangstelling. Ik heb het boek niet in de kast staan, maar herinner me dat Hermans voorspelde dat oudjes die stug door bleef roken, in de toekomst opgepakt zouden worden, in busjes opgesloten en afgevoerd. Waar Hermans zich toen nog van de stijlvorm van de hyperbool bediende, komt zijn toekomstvisioen zeventien jaar later aardig in de buurt van de realiteit. Toch is het wel plezierig: als er niet gerookt mag worden kom je als ex-roker ook niet in de verleiding (want roken is een verslaving waar je mijns inziens nooit helemaal van afkomt) en 's avonds ga je na een avond café- of restaurantbezoek weer met frisse kleren naar huis. Het blijft echter jammer dat de romantiek van het roken de afgelopen jaren geofferd is aan een gezondheidscultus die voor het laatst zijn hoogtepunt beleefde in de jaren '30.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten