Na Albert Mol (2004), Gerard Reve (2006), Robert Long (2006) en Jos Brink (2007) is nu ook Benny Neyman overleden. Daarmee zijn in een paar jaar tijd vijf beeldbepalende homo's overleden, al is de betekenis van Benny Neyman voor de homo-emancipatie ongetwijfeld minder groot dan die van genoemde collega's.
De liedjes van Benny Neyman ("Benny" is eigenlijk een redelijk achterlijke naam als je er over nadenkt) hielden het midden tussen chansons en schlagers, met vaak een Griekse melodie als uitgangspunt. Hoogtepunten uit zijn veelzijdige oeuvre: Vijftien jaar (1978), Ik weet niet hoe (1980), 'k Zal je heb (1981), Vrijgezel (1981; niet alleen zeer succesvol dankzij het hoge meezinggehalte, maar ook door de scheidingsgolf die Nederland begin jaren '80 in zijn greep hield), Verder valt 't wel mee (duet met Bonnie St. Claire, 1982), Waarom fluister ik je naam nog (1985) en Je moet niet bang zijn voor het leven (1986).
De laatste jaren scoorde Benny Neyman geen hits meer, maar maakte hij nog wel goedverkopende albums. Mijn kennis beperkt zich echter tot de krakers, waarvan ik zijn eerste grote hit Ik weet niet hoe nog altijd de mooiste vind. De simpele maar charmante tekst geeft een aardig inkijkje in het liefdesleven van de gemiddelde homosexueel:
Ik zou je lichaam willen strelen
Maar ach dat deden al zo velen
Bij me willen hou’en
En dan waanzinnig van je hou’en
[...]
Oh, ik zou je willen stelen
Zodat ik jou niet hoef te delen
Maar ‘k weet niet hoe
Scabreuzer dan dit wordt het bij Benny Neyman niet. Wat dat betreft is het er met de nieuwe homo-iconen (Paul de Leeuw, Gerard Joling, Gordon, Albert Verlinde etc.) niet erg op vooruit gegaan.
De liedjes van Benny Neyman ("Benny" is eigenlijk een redelijk achterlijke naam als je er over nadenkt) hielden het midden tussen chansons en schlagers, met vaak een Griekse melodie als uitgangspunt. Hoogtepunten uit zijn veelzijdige oeuvre: Vijftien jaar (1978), Ik weet niet hoe (1980), 'k Zal je heb (1981), Vrijgezel (1981; niet alleen zeer succesvol dankzij het hoge meezinggehalte, maar ook door de scheidingsgolf die Nederland begin jaren '80 in zijn greep hield), Verder valt 't wel mee (duet met Bonnie St. Claire, 1982), Waarom fluister ik je naam nog (1985) en Je moet niet bang zijn voor het leven (1986).
De laatste jaren scoorde Benny Neyman geen hits meer, maar maakte hij nog wel goedverkopende albums. Mijn kennis beperkt zich echter tot de krakers, waarvan ik zijn eerste grote hit Ik weet niet hoe nog altijd de mooiste vind. De simpele maar charmante tekst geeft een aardig inkijkje in het liefdesleven van de gemiddelde homosexueel:
Ik zou je lichaam willen strelen
Maar ach dat deden al zo velen
Bij me willen hou’en
En dan waanzinnig van je hou’en
[...]
Oh, ik zou je willen stelen
Zodat ik jou niet hoef te delen
Maar ‘k weet niet hoe
Scabreuzer dan dit wordt het bij Benny Neyman niet. Wat dat betreft is het er met de nieuwe homo-iconen (Paul de Leeuw, Gerard Joling, Gordon, Albert Verlinde etc.) niet erg op vooruit gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten