Eén van de 'schillerndste' figuren in de muziek-geschiedenis is ongetwijfeld producer Phil Spector, bekend geworden door zijn 'wall of sound'.Een paar weken geleden zag ik een documentaire over hem waarin hij commentaar gaf op zijn werk en de mensen met wie hij samenwerkte. Tussendoor zag je het verloop van een proces waarin hij er van verdacht werd de actrice Lana Clarkson vermoord te hebben. Tijdens dit proces droeg hij ondermeer de op de foto afgebeelde pruik (hij lijkt hier op een oud-studiegenoot van mij).
Spector toonde zich in de documentaire een fascinerende, intelligente, aimabele man. Op de dag van uitzending werd hij desalniettemin veroordeeld voor de moord op Clarkson. Twee weken later verscheen in de media een foto van Spector zonder pruik. Het lijkt het portret van een gevaarlijke gek (de foto is vreemd genoeg niet meer op internet te vinden). Een man die ooit geniaal was, toen geen succes meer had en op zijn 68e een gevangenisstraf van 18 jaar moet uitzitten nadat hij een doodongelukkige B-actrice heeft vermoord. Veel treuriger moet het niet worden.
Een greep uit de klassieke songs die Phil Spector heeft geproduceerd: To know him is to love him (The Teddy Bears), Spanish Harlem (Ben E. King), Be my baby (The Ronettes), You've lost that lovin' feelin' en Unchained melody (The Righteous Brothers), River deep, mountain high (Ike en Tina Turner), Across the universe, The long and winding road en Let it be (The Beatles), My sweet Lord (George Harrison), Instant karma, Imagine en Happy Xmas (War is over) (John Lennon).
Een mooi voorbeeld van de nadagen van Phil Spectors succes is John Lennon die (al in 1973) 'Be my baby' van The Ronettes zingt (http://www.youtube.com/watch?v=V-6qGqFtHeY). Het is geniaal, maar de waanzin is al goed hoorbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten